Ο επιστήμονας, ο άνθρωπος, ο Έλληνας, που χάρη στις οδηγίες που έγκαιρα έδωσε αυτός και η ομάδα του, και η Ελλάδα δεν θρηνεί χιλιάδες θύματα, όπως συμβαίνει σε άλλες χώρες, αυτό ο άνθρωπος σήμερα έδωσε μετά από 72 ημέρες, την τελευταία του συνέντευξη στον τύπο.
Ο καθηγητής Λοιμωξιολογίας κ. Σωτήρης Τσιόδρας, επιστρέφει στους «αγαπημένους του ασθενείς και τους φοιτητές του, στα καθήκοντά του» και «θα συνεχίσει να βοηθά».
Ο άνθρωπος που έχει συγκινήσει πολλές φορές στο διάστημα των ενημερώσεων του, όταν για παράδειγμα αναφερόταν στις μανάδες και τους πατεράδες μας που έπρεπε να προστατευθούν, δεν δίστασε να «εκθέσει» δημόσια τη βαθιά ανθρώπινη πλευρά του στέλνοντας ένα υπέροχο μήνυμα σε όλους μας, επιλέγοντας να πει «αντίο» με το ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη, «Στην απλότητα βρίσκεται η ευτυχία».
Η μόνη βεβαιότητα στην επιστήμη η αβεβαιότητα. Η εντιμότητα να πει κανείς «δεν γνωρίζω»
Σωτήρης Τσιόδρας
Ο κ. Τσιόδρας ήταν προσεκτικός και “μετρημένος” όπως πάντα όταν απάντησε σε όσους το προηγούμενο διάστημα επιχείρησαν να αμφισβητήσουν τόσο τον ίδιο όσο και την επιτροπή των ειδικών, και είπε επί λέξη:
«Ελεγα πάντα την αλήθεια. Η αλήθεια δεν μπορεί να γίνει ψέμα και το ψέμα αλήθεια… Όπως μου έμαθαν οι δάσκαλοί μου κι εμένα, παρέμεινα μαθητής σε μία κατάσταση γεμάτη αβεβαιότητες τις οποίες κατά καιρούς σας παρουσίασα. Κάποιοι μίλησαν για αντιφάσεις χωρίς να παρακολουθούν τις διεθνείς επιστημονικές εξελίξεις, χωρίς να γνωρίζουν τα πραγματικά δεδομένα, χωρίς να χρησιμοποιήσουν επιστημονικά επιχειρήματα. Προσπάθησα να μην εμπλακώ σε τέτοιο διάλογο, δεν ήθελα να δώσω αφορμές για αναπαραγωγή του μη επιστημονικού λόγου. Σε δύσκολες στιγμές, ίσως στη δυσκολότερη στιγμή μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, πολύ εύκολα μπόρεσαν και αναμίχθηκαν το ψέμα με την αλήθεια. Για να αναπαραχθεί το ψέμα ως αλήθεια. Το παρανοϊκό να παρουσιαστεί ως λογικό. Τέτοιες συμπεριφορές δεν βοήθησαν, ούτε βοηθούν, ούτε φυσικά θα βοηθήσουν στο μέλλον»,
«Θα είχαμε 13.685 νεκρούς χωρίς μέτρα»,
Σωτήρης Τσιόδρας
O κ. Τσιόδρας είπε:
«Η επιστροφή στην κανονικότητα ξεκίνησε… Με προσοχή. Ο ιός εξακολουθεί να υπάρχει. Διασπείρεται εύκολα. Όταν έχω συμπτώματα, πρέπει να ελέγχομαι, να απομονώνομαι, να παίρνω θεραπεία όταν χρειάζεται. Σαν παγκόσμια επιστημονική κοινότητα, θαρρείς όλη η Γη έγινε ένα. Ζήσαμε και ζούμε δύσκολα, με εκατομμύρια ανθρώπους να περνούν τον κάβο του ιού και εκατοντάδες χιλιάδες να μην τα καταφέρνουν».
Σε άλλο σημείο ο κ. Τσιόδρας είπε:
«Με μόνο εφόδιο την ειλικρίνεια και την προσπάθεια να αναλύσω με επιστημονικό τρόπο τα δεδομένα και με τη βοήθεια μίας επιτροπής 6 εμπειρογνωμόνων στην οποία συμμετέχω υπό τον γενικό γραμματέα κ. Πρεζεράκο, καθώς και τη στήριξη και τη συμβολή της ηγεσίας του υπουργείου Υγείας, τους υπουργούς κ. Κικίλια και κ. Κοντοζαμάνη, καθώς βέβαια και την ανεκτίμητη βοήθεια από την πολιτική προστασία και τον κ. Χαρδαλιά, προσπάθησα επί 4 μήνες να δίνω χρήσιμες πληροφορίες. Να απαντώ στα ερωτήματα που έθεταν οι συμπολίτες μας μέσω των δημοσιογράφων και κάποιες φορές να εμψυχώνω από τη δική μου πλευρά μία κοινωνία που αγωνιούσε. Επανέλαβα πολλές φορές αυτό που είναι η μόνη βεβαιότητα στην επιστήμη η αβεβαιότητα. Η εντιμότητα να πει κανείς «δεν γνωρίζω». Όλο αυτόν τον καιρό δεν αισθάνθηκα κάτι διαφορετικό από όλους σας. Απλά ένας άνθρωπος απευθυνόμενος σε συνανθρώπους του. Ένας άνθρωπος με αδυναμίες. Αναπάντεχα και απροσδόκητα βρέθηκα κοντά σας, και αισθάνθηκα κοντά σας και ας μην επικοινωνούσαμε με φυσικό τρόπο. Η επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων είναι πνευματικό εφόδιο και μία παρηγοριά στο μυστικό πόλεμο με το άγνωστο, με τον ίδιο το χειρότερο εχθρό μας που τον αγκαλιάσαμε με ένα παράξενο τρόπο, που τον «τιμούσαμε» αναφέροντας ενοχλητικά νούμερα και στατιστικές. Στην πατρίδα μας, παρά τις απώλειες, επιτρέψτε μου να πω και να επαναλάβω, δεν είχε τον τελευταίο λόγο και γι’ αυτό δεν του κάνω τη χάρη να ξανααναφερθώ σε αυτόν. Η ζωή θα συνεχίσει να νικά.»
Ποίημα Οδυσσέα Ελύτη
«Στην απλότητα βρίσκεται η ευτυχία».
Mπορώ να γίνω ευτυχισμένος με τα πιο απλά πράγματα
και με τα πιο μικρά..
Και με τα καθημερινότερα των καθημερινών.
Μου φτάνει που οι εβδομάδες έχουν Κυριακές.
Μου φτάνει που τα χρόνια φυλάνε Χριστούγεννα για το τέλος τους.
Που οι χειμώνες έχουν πέτρινα, χιονισμένα σπίτια.
Που ξέρω ν’ ανακαλύπτω τα κρυμμένα πετροράδικα στις κρυψώνες τους.
Μου φτάνει που μ’ αγαπάνε τέσσερις άνθρωποι.
Πολύ…
Μου φτάνει που αγαπάω τέσσερις ανθρώπους.
Πολύ…
Που ξοδεύω τις ανάσες μου μόνο γι’ αυτούς.
Που δεν φοβάμαι να θυμάμαι.
Που δε με νοιάζει να με θυμούνται.
Που μπορώ και κλαίω ακόμα.
Και που τραγουδάω… μερικές φορές…
Που υπάρχουν μουσικές που με συναρπάζουν.
Και ευωδιές που με γοητεύουν…
Σας ευχαριστούμε για όλα κύριε Καθηγητά
By Alex Ammohostianos
